کد مطلب:150285 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:257
برق اسلحه ها
نكته دیگری كه می خواهم عرض كنم این است كه فكر می كنید اسلحه برای كشتن است یا برای ترساندن؟ اصلا معنی اسلحه ها در چیست؟ - مقدمه صحبتم را دقت داشته باشید - اسلحه ای كه بكشد بی آبروست، اسلحه ای كه بترساند آبرومند است. همیشه جباران دوست داشتند كه اسلحه هایشان بترسانند و حیات همه حكومتهای غیر انسانی، چه حكومتهای مدرنیته امروز، چه حكومتهای فئودالیته و چه حكومتهای دیكتاتوری، حیات همه حكومتهای ظالم ترساندن بوسیله اسلحه است. حیات امروز دنیا به برق اسلحه هاست نه به اعمال قدرت آنها، حالا به كربلا نگاه كنید، در كربلا درست عكس این بود. كربلا، اسلحه ها را مجبور كرد كه به كار بیفتند، شمشیری كه از دور برق بزند، انسان را می ترساند و سر جای خود می نشاند ولی كربلا شمشیرها را مجبور به بریدن كرد، یكی از شعارهای حضرت این بود: «فیاسیوف خذینی» ای شمشیرها فرود آیید و مرا بگیرید! در نهضت حسینی دیگر اسلحه های دشمن قدرت ندارند. مگر عبیدالله بن زیاد چند نفر از مردم كوفه را كشت كه همه را روانه كربلا كرد؟ وقتی كه در كوفه اعلام كردند كه همه باید به جنگ حسین علیه السلام بروند شخصی به كوفه آمده بود تا قرضش را بگیرد و برگردد. به او گفتند: چه كار داری، گفت: آمده ام قرضم را بگیرم، دیدند كه اگر او را بكشند، هیچ دردسری به وجود نمی آید، چون كوفه مثل بیشتر شهرهای آن زمان، قبیله ای بود هر كس را می كشتند با قبیله او درگیر می شدند و این شخص نه قبیله ای داشت و نه پشتیبانی، لذا او را كشتند و به دیوار كوفه آویزان كردند و گفتند كه هر كس به جنگ با
حسین علیه السلام نرود چنین سرنوشتی دارد. دقت كنید اینها یك نفر را كشتند ولی همه ترسیدند. یعنی اسلحه ها بیش از آن كه بكشد، ترس را به دل كوفیان می اندازد و در حكمت حسینی این مسئله خوب روشن شده است كه قدرت و آبروی اسلحه ها تا حد ترساندن است ولی وقتی بریدند معلوم می شود قدرتی ندارند. تا حكمت حسینی در صحنه حیات بشر نیاید، آینده از آن شما نیست و آینده حتما از آن شیعیان واقعی است كه به حسین اقتدا كرده اند، چرا كه در فرهنگ شیعه، اسلحه ها كاره ای نیستند. یزید نفهمید كه پدرش - معاویه - چگونه این همه مدت حكومت كرد، معاوبه با برق اسلحه ها حكومت كرد، ولی یزید اسلحه ها را به كار انداخت و كار خود را خراب كرد و یا بگو حسین علیه السلام شرایط را مساعد دید و یزید را از تعادل خارج كرد و لذا او را مجبور كرد تااسلحه هایش را به كار اندازد.
حسین علیه السلام نرود چنین سرنوشتی دارد. دقت كنید اینها یك نفر را كشتند ولی همه ترسیدند. یعنی اسلحه ها بیش از آن كه بكشد، ترس را به دل كوفیان می اندازد و در حكمت حسینی این مسئله خوب روشن شده است كه قدرت و آبروی اسلحه ها تا حد ترساندن است ولی وقتی بریدند معلوم می شود قدرتی ندارند. تا حكمت حسینی در صحنه حیات بشر نیاید، آینده از آن شما نیست و آینده حتما از آن شیعیان واقعی است كه به حسین اقتدا كرده اند، چرا كه در فرهنگ شیعه، اسلحه ها كاره ای نیستند. یزید نفهمید كه پدرش - معاویه - چگونه این همه مدت حكومت كرد، معاوبه با برق اسلحه ها حكومت كرد، ولی یزید اسلحه ها را به كار انداخت و كار خود را خراب كرد و یا بگو حسین علیه السلام شرایط را مساعد دید و یزید را از تعادل خارج كرد و لذا او را مجبور كرد تااسلحه هایش را به كار اندازد.